بسم الله الرحمن الرحیم

متاسفانه شایعات و  مزخرفاتی وجود دارد که نعوذ بالله

اهل سنت و جماعت دشمن اهل بیت هستند و انها را دوست ندارند

این  یاوه گویی ها را همان هایی در بین مردم  پخش میکنند که 

اسلام را هدف گرفته اند و میخواهند با  بد نشان دادن اهل سنت

 انها را بین مردم بد جلوه داده و مردم را از  حقیقت دور نگه دارند و

 بتوانند با این کار  دشمنی بین مسلمانان (شیعه و سنی)ایجاد کنند .

در این مطلب عقیده خود را رجب اهل بیت خواهیم نوشت تا  عقیده مان

در این باره مشخص گردد .

اهل بیت در قرآن

اهل بیت در قرآن در جاهای مختلفی ذکر شده است.

یکی از مهمترین آن‌ها آیهٔ ۳۳ سورهٔ الاحزاب است:
و در خانه‌هایتان بنشینید و آرام گیرید و مانند دورهٔ جاهلیت پیشین با آرایش و خودآرایی بیرون نیایید،

و نماز به پا دارید و زکات (مال به فقیران) بدهید و از امر

خدا و رسول اطاعت کنید. خدا چنین می‌خواهد که هر رجس

و آلایشی را از شما اهل بیت ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند. (۳۳)

اهل بیت از دیدگاه اهل سنت و جماعت

گفتنی است که تمام اهل سنت بر وجوب محبت اهل بیت و تحریم آزار و بی‌ادبی،

قولی یا فعلی نسبت به ایشان اتفاق نظر دارند و با افتخار می‌گوییم که،

کتابهای اهل سنت مملو از مناقب و فضایل اهل بیت است.

اما  بیاید قبل ذکر فضایل اهل بیت ابتدا بدانیم دقیقا انها چه کسانی هستند؟

بنابر قول صحيح اهل بيت كسانی هستند كه صدقه بر ‌آنان

حرام است،‌ كه عبارتند از همسران، فرزندان و هر زن و

مرد مسلمانی كه از نسل عبدالمطلب باشد.

 حسن و حسین:

از براء بن عازبروایت است که رسول الله، حسن و حسین را دید و فرمود:

«پروردگارا من این دو را دوست دارم، تو نیز دوست بدار»

 در این حدیث فضیلتی آشکار برای حسنین است؛ چون پیامبر امتش را به محبت آن

دو تشویق کرده و توضیح داد که محبت آن دو، به معنای دوست داشتن پیامبر است.

ابوسعید خدری روایت می‌کند، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«حسن و حسین سرداران جوانان بهشتند»

حضرت علی رضی الله عنه 

در این حدیث دو فضیلت بزرگ برای حسن

 و حسین است؛ چون پیامبر به بهشتی بودن آن دو گواهی داده است

و نیز خبر داده اند که هر آن دو سرداران جوانان بهشت‌اند.

همسران رسول الله ص

درباره‌ی اينكه همسران پيامبر رضی الله عنهن در

آل بيت ايشان داخلند دليلش اين ارشاد خداوندی است:

﴿وَقَرۡنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ ٱلۡأُولَىٰۖ وَأَقِمۡنَ ٱلصَّلَوٰةَ

وَءَاتِينَ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِعۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ

ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا ٣٣ وَٱذۡكُرۡنَ مَا يُتۡلَىٰ

فِي بُيُوتِكُنَّ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱلۡحِكۡمَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا ٣٤﴾

[الأحزاب: 33-34].

«و در خانه‌های خود بمانيد و چون زينت نمايی (عصر) جاهليت

پيشين زينت ننماييد و نماز بر پای داريد و زكات بپردازيد و از

خداوند و رسولش فرمان بريد. ‌ای اهل بيت! جز اين نيست كه

خداوند می‌‌خواهد پليدی را از شما دور كند و چنانكه بايد شما را

پاكيزه گرداند و هر آنچه را كه از آيه‌های خداوند و حكمت در خانه‌هايتان

خوانده می‌‌شود ياد كنيد، بي‌گمان خداوند باريك بينِ آگاه است».

اين آيه به طور حتم دلالت می‌‌كند كه امهات المؤمنين در

اهل بيت داخلند،‌ زيرا سياق قبل و بعد از اين آيه خطاب به آنها است.

 پاسخ به یک شبهه

اينكه پيامبر ص اين چهار نفر ش را بطور خصوص در اين حديث

ذكر فرمودند مستلزم اين نيست كه اهل بيتش منحصر به همينها

باشد و بقيه را شامل نشود، حد اكثر دلالت حديث اين است كه

آنها از خصوصي‌ترين افراد اهل بيت ايشان هستند.

حديث عايشه صديقه در فضيلت اهل بيت

همچنين امام مسلم در صحيحش (شماره 2424) از

ام المؤمنين عايشه صديقه ل روايت می‌‌كند كه فرمود:

پيامبر ص درحاليكه كسايی كه از موی سياه بافته شده بود بر خود داشتند

هنگام چاشت از خانه بيرون رفتند، حسن ابن علی آمد او را

باخود داخل كردند،‌ سپس حسين آمد با ايشان داخل شد، سپس

فاطمه آمد او را داخل كردند، سپس علی آمد

او را هم داخل كردند، ‌آنگاه اين آيه را تلاوت فرمودند:

﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا﴾

[الأحزاب: 33].

«ای اهل بيت! جز اين نيست كه خداوند می‌‌خواهد پليدی را

از شما دور كند و چنانكه بايد شما را پاكيزه گرداند».

بیان فصایل از زبان خلفای راشدین

امام بخاری / در صحيحش (3712) مي‌فرمايد:

أبو بكر رضی الله عنه  فرمود:

«وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ ، لَقَرَابَةُ رَسُولِ اللَّهِ ص أَحَبُّ إِلَىَّ أَنْ أَصِلَ مِنْ قَرَابَتِى».

«قسم به ذاتی كه جانم در دست اوست خويشاوندی رسول الله ص

در نزد من قطعاً نسبت يه خويشاوندی خودم محبوبتر است

كه با آنان مراودت داشته باشم».

همچنين امام بخاری / در صحيحش (3713) از

ابن عمر و ايشان از ابوبكر  روايت می‌‌كند كه فرمود:

«أرقبوا محمدا صفي أهل بيته».

«محمد ص را در معامله تان با اهل بيت ايشان همواره در نظر داشته باشيد».

حافظ ابن حجر / در شرح اين حديث می‌‌فرمايد:

ابوبكر صديق، مردم را مخاطب می‌‌كند و به آنان در اين باره

سفارش می‌‌كند، مراقبت از چيزی يعنی حفاظت از آن، و می‌‌فرمايد:

«احفظوه فيهم فلا تؤذوهم ولا تسيئوا إليهم».

«از آنان حفاظت كنيد، ‌پس به آنان آزار و اذيت نرسانيد و به آنان بدی نكنيد».

همچنين در صحيح بخاری (3542) از عقبة بن حارث س

روايت است كه فرمود:

أبوبكر س نماز عصر را خواند و سپس از مسجد بيرون آمد

و براه افتاد حسن را ديد كه با بچه‌ها بازی می‌‌كند

او را برداشت و بردوش گرفت و فرمود:

«بأبي شبيه بالنبي لا شبيه بعلي»

«پدرم فدايت باد، تو كه به پيامبر شبيه هستی نه به علي».

«وعلي يضحك». «و علی رضی الله عنه می‌‌خنديد».

حافظ ابن حجر در شرح اين فرموده صديق س (بأبي) می‌‌فرمايد:

«در اينجا طبق دستور زبان عربی كلمه‌ای مخذوف است،

جمله‌اش اين می‌‌شود (أفديه بأبي) پدرم فدايش باد همچنين می‌‌فرمايد:

اين حديث فضيلت ابوبكر صديقس را می‌‌رساند و اينكه ايشان

چقدر با اهل بيت پيامبر ص محبت داشتند».

احترام فوق العاده‌ی حضرت عمر و عثمان به اهل بيت:

در سير اعلام النبلاء امام ذهبی و تهذيب التهذيب

ابن حجر در بيوگرافی حضرت عباس آمده است كه:

وقتی ايشان از كنار حضرت عمر يا عثمان می‌‌گذشت و آنها سوار می‌‌بودند،

از اسب پياده می‌‌شدند تا اينكه حضرت عباس عبور كند. اين كار را

به خاطر اجلال و احترام عموی پيامبر ص می‌‌كردند.

واجب بودن احترام به اهل بیت

همچنين در «الوصية الكبري» و در مجموع الفتاوی

نقل شده (3/407-408) می‌‌فرمايد:

«همچنين اهل بيت رسول الله ص حقوقی دارند كه

رعايت آن واجب است، زيرا خداوند در خمس و فئ برای آنان حق

قائل شده و به ما امر فرموده كه هر گاه به رسول الله ص درود

و سلام می‌‌فرستيم بر آنان نيز درود بفرستيم 

احترام ام المومنین عایشه به حضرت علی

امام مسلم در صحيحش (276) با سند خودش از

شيريح بن هانئ روايت می‌‌كند كه فرمود:

«أَتَيْتُ عَائِشَةَ أَسْأَلُهَا عَنِ الْـمَسْحِ عَلَى الْـخُفَّيْنِ فَقَالَتْ عَلَيْكَ

بِابْنِ أَبِى طَالِبٍ فَسَلْهُ فَإِنَّهُ كَانَ يُسَافِرُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص

. فَسَأَلْنَاهُ فَقَالَ جَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ

وَلَيَالِيَهُنَّ لِلْمُسَافِرِ وَيَوْمًا وَلَيْلَةً لِلْمُقِيمِ».

«خدمت عايشه ل آمدم و از ايشان درباره مسح بر موزه پرسيدم فرمود:

از علی ابن ابی طالب س بپرس زيرا او هميشه با پيامبر ص

سفر می‌‌كرد، وقتی از ايشان پرسيدم، فرمود رسول خدا ص

برای مسافر سه شبانه روز و برای مقيم يك شبانه روز تعيين فرمودند».

و در روايت ديگری آمده است كه ام المؤمنين فرمود:

«ائت عليا فانه أعلم بذلك مني فأتيت عليا فذكر عن النبيصبمثله».

«نزد علی برو زيرا كه او از من در اين مسئله داناتر است پس نزد علی آمدم،

او از پيامبر ص مثل حديث سابق ذكر كرد».

اما افراط و تفريط در حب علي:

همچنين می‌‌فرمايد: (3/65)

«ابو احمد الزبيری و ديگران از مالك بن

مغول از اُكَيل از شعبی نقل كرده‌اند كه فرمود:

علقمه به من گفت: آيا ميدانی مثال علی ابن ابی طالب

در اين امت چگونه است؟ گفتم چگونه است؟ فرمود:

مانند عيسی ابن مريم است كه گروهی ايشان را دوست داشتند

اما آنقدر در دوستي‌اش افراط كردند كه بخاطر دوست داشتنش هلاك شدند،

و گروهی با ايشان بغض ورزيدند و آنقدر در اين بغض ورزی تندروی كردند

كه بخاطر بغضش هلاك شدند».

سخن اخر نویسنده

اگر ساعت ها و حتی روز ها هم بنشینم نمیشود تمام فضایل 

اهل بیت را نوشت پس  به همین اندازه  پسنده میکنیم

و امیدوارم موضوع اهل بیت 

از دیدگاه اهل سنت برای همه مشخص شده باشد و دیگر سوالی

نمانده باشد اما در وجود داشتن سوال در بخش نظرات مطلب برای

ما ارسال کنید و ما سعی میکنیم در اسرع وقت پاسخ گو باشیم